برگزیده جایزه مصطفی(ص)، برنده نوبل شیمی 2025 شد
نقشه: پروفسور عمر یاغی، برگزیده اولین دوره جایزه مصطفی(ص) در سال 2015 در عرصه علم و فناوری نانو، بعنوان برنده جایزه نوبل شیمی 2025 ارائه شد.
به گزارش نقشه به نقل از مهر، پروفسور یاغی، متولد ۱۹۶۵ در اَمان اردن، تحصیلات عالی خویش را در دانشگاه نیویورک و دانشگاه ایلینوی به پایان رساند و سپس در دانشگاه های معتبر آمریکا همچون هاروارد، آریزونا، میشیگان، یو. سی. ال. ای و برکلی به تدریس و پژوهش پرداخت. او تابحال جوایز بین المللی گوناگونی همچون مدال ساکونی (۲۰۰۴)، جایزه پژوهش برنامه هیدروژن (۲۰۰۷)، جایزه شیمی مواد ACS (۲۰۰۹) و جایزه بین المللی ملک فیصل (۲۰۱۵) را دریافت کرده و با بیشتر از ۲۰۰ مقاله علمی پخش شده، در بین پنج دانشمند برتر جهان قرار دارد.
وی از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵ در دانشگاه میشیگان و یو سی اِل اِی و از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ در مقام استادی مشغول به کار بوده است. اکنون استاد رشته شیمی دانشگاه برکلی است.
پروفسور یاغی به خاطر تلاش در طراحی مواد، صاحب جوایز بی شماری است. وی در سال ۲۰۰۴ جایزه مدال ساکونی از جامعه شیمی کشور ایتالیا و در سال ۲۰۰۷ جایزه پژوهش و تولید برنامه هیدروژن را به خاطر اثر منحصربه فردش در زمینه ذخیره سازی هیدروژن کسب کرده است. در سال ۲۰۰۹ نیز برای تولید پایه های اولیه برای طراحی مواد جدید، جایزه ACS جایزه شیمی مواد را دریافت کرد. همینطور در سال ۲۰۱۵ جایزه بین المللی شاه فیصل را به صورت مشترک با پروفسور مایکل گراتزل از انستیتو فناوری فدرال سوییس به دست آورد. او دارای کرسی استادی بیشتر از ۱۰ دانشگاه در کشورهای چین، کره جنوبی، ویتنام، عربستان سعودی و امارات عربی است؛ بیشتر از ۲۰۰ مقاله در معتبرترین مجله های جهانی به چاپ رسانده و در زمره پنج دانشمند بزرگ جهان به شمار می آید.
پروفسور عمر یاغی در سال ۲۰۱۵ برنده جایزه مصطفی(ص) در حوزه علم و فناوری نانو با اثر «چارجوب های فلز آلی (MOFs)» شد.
پروفسور عمر یاغی، استاد شیمی دانشگاه برکلی کالیفرنیا همینطور بعنوان برنده جایزه جهانی علمی آلبرت اینشتین سال ۲۰۱۷ برگزیده شد. شورای جهانی فرهنگی، این جایزه را در امتداد تقدیر از تلاش ها و ابداعات علمی پروفسور یاغی به وی اهدا کرد. این دانشمند در طراحی و ساخت موادی با چارچوب های مستحکم کریستالی متخلخل فلزی- آلی (MOFs) و آلی-کووالانسی، پیشگام بوده و رشته جدیدی را در علم شیمی معروف به «شیمی مشبک» پایه گذاری کرده است.
چارچوب های فلز آلی (MOFs) یکی از دستیافته های این استاد دانشگاه برکلی است. در دنیای امروز، احتیاج به منابع انرژی پاک و تکنولوژی های جدید بیشتر از هر زمان دیگری احساس می شود. یکی از مسیرهای نویدبخش در این حوزه، طراحی موادی است که بتوانند مانند یک ابزار چندکاره عمل کنند و کاربردهای گسترده ای در ذخیره سازی انرژی، تصفیه محیط زیست و پزشکی داشته باشند. یکی از مهم ترین دستیافته های علم مواد در دهه های اخیر، چارچوب های فلزی–آلی یا همان MOFs هستند. این مواد به سبب تخلخل بی نظیر و سطح داخلی بسیار بزرگشان توانسته اند جایگاهی ویژه در پژوهش های علمی و صنعتی پیدا کنند.
MOFs نه تنها قادر به ذخیره گازهایی چون هیدروژن و متان برای تولید انرژی پاک هستند، بلکه می توانند دی اکسیدکربن را از دودکش نیروگاه ها جذب کنند، مولکول های مختلف را از هم جدا کنند و حتی در دارورسانی و تصویربرداری پزشکی به کار روند.
او علاوه بر کارهای آموزشی و پژوهشی در دانشگاه، با انتشار آثار علمی برجسته توانسته جایگاه مهمی در جامعه علمی جهان به دست آورد. دریافت جوایزی چون جایزه مصطفی(ص) در سال ۲۰۱۵، جایزه ACS در زمینه شیمی مواد و قرار گرفتن در بین پراستنادترین محققان، بخشی از دستیافته های او را نشان داده است.
یاغی تنها به پژوهش های دانشگاهی بسنده نکرد و روش های نوین سنتز MOFs را معرفی نمود و با همکاری شرکت ها و استارتاپ ها، این مواد را به عرصه صنعت وارد ساخت؛ از برداشت آب از هوا گرفته تا ذخیره سازی هیدروژن. امروزه MOFs سنتز شده توسط یاغی و روش های نوین او، در ذخیره سازی انرژی، جذب دی اکسیدکربن، سنسورهای زیستی و دارورسانی هوشمند کاربرد دارند و نشان دهنده پیوند موفق پژوهش بنیادی با فناوری های کاربردی هستند.
دستاوردهای عمر یاغی در طراحی و سنتز مواد متخلخل، سهمی مهم در پیشبرد فناوری های در رابطه با انرژی پاک، محیط زیست و پزشکی داشته است؛ نمونه ای روشن از این که چطور یک نگاه نو در علم می تواند آینده ای متفاوت رقم بزند. بطور خلاصه او تاکنون جوایز بین المللی گوناگونی همچون مدال ساکونی (۲۰۰۴)، جایزه پژوهش برنامه هیدروژن (۲۰۰۷)، جایزه شیمی مواد ACS (۲۰۰۹) و جایزه بین المللی ملک فیصل (۲۰۱۵) را دریافت کرده و با بیش از ۲۰۰ مقاله علمی پخش شده، در میان پنج دانشمند برتر جهان قرار دارد. وی در سال ۲۰۰۴ جایزه مدال ساکونی از جامعه شیمی کشور ایتالیا و در سال ۲۰۰۷ جایزه پژوهش و تولید برنامه هیدروژن را به خاطر اثر منحصربه فردش در حوزه ذخیره سازی هیدروژن کسب کرده است. موفقیتهای عمر یاغی در طراحی و سنتز مواد متخلخل، سهمی مهم در پیشبرد فناوری های در ارتباط با انرژی پاک، محیط زیست و پزشکی داشته است؛ نمونه ای روشن از اینکه چگونه یک نگاه نو در علم می تواند آینده ای متفاوت رقم بزند.
این مطلب Go Map را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در نقشه
نظرات بینندگان نقشه در مورد این مطلب