راهکاری نوین برای کاربرد هیدروژن سبز تولیدی از انرژی های تجدیدپذیر
به گزارش نقشه، گروهی از محققان دانشگاه امیرکبیر با همکاری دانشگاه آلبورگ دانمارک طرحی اجرایی کردند که یکی از دستاوردهای آن پاسخگوی چالش های تولید و ذخیره سازی انرژی در مناطق با مصرف نزدیک به صفر است.
به گزارش نقشه به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر حسین غریب وند، با راهنمائی پروفسور گیورک قره پتیان، عضو هیأت علمی این دانشگاه، و پروفسور امجد انوری مقدم از دانشگاه آلبورگ دانمارک، پروژه ای با هدف مدل سازی و بهبود انعطاف پذیری انرژی در مناطق با مصرف نزدیک به صفر (nZED) و با تأکید بر هیدروژن سبز اجرا کرده است.
غریب وند در این زمینه اظهار داشت: در وضعیت کنونی، تأمین انرژی پایدار یکی از مهم ترین دغدغه های جهانی است. در این بین، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی، بعنوان راهکار مطرح شده اند. اما کنترل ناپذیری و نوسان در تولید این منابع سبب اختلال در تعادل تولید و مصرف انرژی می شود.
وی اضافه کرد: به همین دلیل، انعطاف پذیری انرژی در سیستم قدرت اهمیت ویژه ای دارد. یکی از روش های مطرح شده برای ارتقاء این انعطاف پذیری، استفاده از سیستم های ذخیره سازی انرژی بخصوص به شکل هیدروژن سبز است؛ هیدروژنی که با بهره گیری از الکترولیز و انرژی تجدیدپذیر تولید می شود.
مجری پروژه اشاره کرد: مناطق nZED، که در بازه سالانه تولیدی حدودا به اندازه مصرف خود دارند، نیازمند سازوکاری دقیق برای تعادل تولید و مصرف هستند. بهمین منظور، استفاده از هیدروژن سبز به سبب قابلیت ذخیره سازی بلندمدت، عدم تخلیه خود به خودی، و اتصال به حامل های انرژی دیگر، گزینه ای مناسب برای این مناطق محسوب می شود.
اجرای ۹۲ پروژه هیدروژن سبز در سه سال گذشته توسط اتحادیه اروپا
غریب وند با اشاره به کاربردهای متنوع هیدروژن اظهار داشت: اتحادیه اروپا طی سه سال گذشته، ۹۲ پروژه در حوزه هیدروژن سبز اجرا کرده است؛ همچون پژوهش در استفاده از آن در صنعت هوایی، گرمایش، زیرساخت های گاز و دره های هیدروژنی. در ایران هم سند ملی هیدروژن درحال تدوین است و ظرفیت تبدیل کشور به قطب تولید و صادرات هیدروژن سبز وجود دارد.
وی در توضیح نوآوری های این پژوهش اظهار داشت: در این رساله، مدل سازی یک ناحیه nZED با سه حامل انرژی شامل برق، هیدروژن و گرما انجام شد. سیستم تست سالانه ای هم برای مطالعات انعطاف پذیری انرژی برای اولین بار طراحی شد. همچنین، دو شاخص نوین شامل «شاخص تعیین ظرفیت تجهیزات هیدروژن سبز» و «شاخص برنامه ریزی هیدروژن سبز» تعریف و ارائه شد.
غریب وند اضافه کرد: این شاخصها به سرمایه گذاران امکان می دهد با درنظر گرفتن شرایط فنی و اقتصادی، ظرفیت بهینه الکترولایزر، مخزن و پیل سوختی را تعیین کنند. همچنین، بررسی حرارت بازیابی شده از این تجهیزات هم نشان داد که میتوان از آن برای گرمایش در مناطق سردسیر و دارای سیستم گرمایش ناحیه ای بهره گرفت.
وی اضافه کرد: همچون مشکلات این پروژه میتوان به نبود اطلاعات بار تفکیک شده برای دوره یک ساله و عدم وجود شاخصهای فنی مناسب برای تجهیزات هیدروژن سبز اشاره نمود. با این وجود، موفق به ایجاد یک سیستم تست جامع شدیم که می تواند مرجع مطالعات آتی قرار گیرد.
غریب وند در رابطه با نتایج علمی طرح اظهار داشت: حاصل این مطالعه، انتشار دو مقاله Q1 و دو مقاله کنفرانسی و یک مقاله تحت داوری در ژورنال معتبر بین المللی است. مقاله ای با مبحث امکان سنجی تولید هیدروژن سبز در سواحل جنوبی ایران و هم بررسی منابع انعطاف پذیری در ریزشبکه ها، همچون خروجی های برجسته این پژوهش محسوب می شود.
این محقق ظهار کرد: نتایج این پژوهش می تواند به توسعه سیاستهای انرژی کشور، تسهیل سرمایه گذاری در حوزه انرژی های پاک و طراحی سیستم های پیشرفته قدرت کمک نماید. همچنین، به سبب تمرکز بر زمان بندی بلند مدت و تحلیل چند حامل انرژی، این تحقیق نسبت به مطالعات مشابه مزیت رقابتی دارد.
منبع: gomap.ir
این مطلب Go Map را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در نقشه
نظرات بینندگان نقشه در مورد این مطلب