از سوی مركز پژوهش های مجلس بررسی شد
الزامات كارآمدسازی نظام ارتقای اعضای هیئت علمی
نقشه: مرکز پژوهش های مجلس طی گزارشی به الزامات کارآمد سازی نظام ارتقای اعضای هیئت علمی پرداخت. در این گزارش بمنظور کارآمدسازی هرچه بیشتر نظام ارتقای مرتبه علمی پیشنهاد شده تا بسته ای تدوین شود تا همه اقدامات دراین زمینه، مبتنی بر این بسته جامع صورت گیرد.
به گزارش نقشه به نقل از ایسنا، به نقل از مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، گزارش الزامات کارآمد سازی نظام ارتقای اعضای هیئت علمی در سه بخش انجام شده است.
در این گزارش ابتدا در بخش روند تاریخی به بررسی چگونگی ارتقای اعضای هیئت علمی در بازه زمانی قبل و پس از انقلاب پرداخته شده و سپس در بازه زمانی پس از انقلاب به تحلیل ۶ بازبینی انجام شده در آئین نامه ارتقا پرداخته شده است.
در بخش دوم این گزارش نیز لطمه های این نظام از نظر خبرگان مورد بررسی قرار گرفته و در بخش سوم به مطالعه تطبیقی نظام ارتقا در هفت دانشگاه دنیا (چهار دانشگاه از دانشگاه های برتر در رتبه بندی های بین المللی و سه دانشگاه از کشورهای منطقه) اقدام شده است. در انتها نیز پیشنهادهایی در سه دسته به منظور کارآمدتر شدن آئین نامه ارتقا ارائه شده است.
در این گزارش تاکید شده: مسئله اساسی نظام ارتقای اعضای هیئت علمی وجود آئین نامه یکسان برای همه انواع دانشگاه ها (جامع، صنعتی، علوم انسانی، دانشگاه آزاد، پیام نور، غیرانتفاعی و... )، زیرنظام های آموزشی (رشته ها و گروه های علمی)، مناطق جغرافیایی و دانشگاه های با مأموریت های خاص (فرهنگیان، دانشگاه های سازمانی، فنی وحرفه ای و... ) است که به ایزومورفیسم (یک ریختی) دانشگاهی در سطح عملکردی منجر گردیده است. البته پیش از انجام این مهم می بایست مأموریت محوری دانشگاه ها در دستور کار قرار گیرد که طبق اسناد بالادستی یکی از سیاست های مهم در حوزه آموزش عالی می باشد که تابحال مغفول مانده است.
در بخش دیگری از گزارش تصریح شده: استفاده از رویکرد کمّی به هنگام ارزیابی پرونده فرد متقاضی، پدیده ای است که مولود مدیریت متمرکز در نظام آموزش عالی و تدوین و تصویب قوانین بالا به پایین است، هرچند که ارزیابی مبتنی بر کمیت های سنجش پذیر اثر سلیقه های شخصی و گروهی را به حداقل می رساند، اما به همان میزان نیز امکان ارزیابی محتوایی و عمیق عملکرد را محدود می سازد.
در ادامه گزارش آمده: از طرفی از آنجایی که دانشگاه ها در نظام آموزش عالی کشور فاقد استقلال کافی هستند و فرآیند تمرکززدایی نیز اقدامی فراتر از اختیارات وزارت علوم است، از این رو نمی توان تغییر رویکرد ارزیابی از کمّی به کیفی بگونه ای که مانند دانشگاه های برتر دنیا گروهی خبره و مستقل مسئول انجام آن باشند، انتظار داشت. ازاین رو پیشنهاد می شود همگام با طرح سامان دهی آموزش عالی کشور، مبادرت به طراحی و تدوین آئین نامه های ارتقا متناسب با مناطق جغرافیایی، نوع دانشگاه ها و مأموریت آنها توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و با مشارکت دانشگاه های آن مناطق شود.
در تشریح دستاوردهای مطالعه انجام شده، بیان شده: توازن آئین نامه ارتقا در بازبینی های انجام شده از تمرکز بر فعالیتهای آموزشی (آیین نامه های اول و دوم) بر فعالیتهای پژوهشی (از آئین نامه سوم به بعد) سوق یافته است، که در اینباره آئین نامه ارتقا مصوب سال ۱۳۸۰ بعنوان نقطه عطفی در اینباره تلقی می شود که توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تدوین، تصویب و ابلاغ گردیده است.
در این گزارش تصریح شده: با تصویب «اصول حاکم بر آئین نامه ارتقا» توسط شورایعالی انقلاب فرهنگی به تاریخ ۲۰/ ۰۹/ ۱۳۸۶ نحوه تدوین و تصویب آئین نامه ارتقا دستخوش تغییراتی شد که برپایه آن وزارتین علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، بعنوان مراجع پیشنهاددهنده آئین نامه و شورایعالی انقلاب فرهنگی مرجع تصویب آن تعیین شد. ماده فرهنگی، تربیتی و اجتماعی که از سال ۱۳۸۷ به آئین نامه افزوده شد، طی بازبینی های بعدی با تغییراتی همراه بوده، که مواردی همچون سنجش پذیری ضعیف بندهای آن و قابلیت تامین حداقل امتیاز آن از تنها یک بند، سبب ناکارآمدی آن شده است.
همینطور در این گزارش تصریح شده: در ماده آموزشی، تنها به ارزیابی کمیت و کیفیت تدریس و سرپرستی پروژه های کارشناسی بسنده شده است، در حالیکه مطالعات میدانی و تطبیقی نشان داده است دامنه فعالیتهای آموزشی قابل انجام و ارزیابی بسیار گسترده تر بوده و کم توجهی به آن منجربه کاهش اهمیت این فعالیت ها شده که یکی از علل ضعف در پاسخ گویی فارغ التحصیلان دانشگاهی به نیازهای بازار کار به این مهم برمی گردد.
در این گزارش چیره شدن رویکرد مقاله محوری و کم توجهی به پژوهش های مسئله محور و کاربردی مهم ترین بحث مطرح در ماده پژوهشی عنوان شده که علت آن به نبود حداکثر امتیاز برای بند مقالات علمی و ضعف انگیزاننده ها به منظور جهت دهی اعضای هیئت علمی برای انجام این نوع از تحقیقات مربوط است.
در این گزارش در مورد راهکار حل مشکلات تشریح شده، هم بیان شده: به منظور کارآمدسازی هرچه بیشتر نظام ارتقای مرتبه علمی احتیاج به طراحی بسته ای است تا برپایه آن با هماهنگی تمامی ارکان تأثیرگذار بر ارتقای اعضای هیئت علمی به طراحی سازوکار، فرآیند و آئین نامه، که به صورت مستقیم با نظام ارتقا در ارتباط می باشد و همینطور سایر سازوکارها و قوانینی که می تواند بعنوان انگیزاننده مطرح باشد، اقدام گردد.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
منبع: gomap.ir
این مطلب Go Map را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در نقشه
نظرات بینندگان نقشه در مورد این مطلب