در پژوهشی تازه بررسی شد
آیا کیفیت زندگی والدین بر پوسیدگی دندان خردسالان اثر دارد؟
نقشه: پوسیدگی زودرس دندان در خردسالان هنوز از شایع ترین مشکلات سلامت دهان است. پژوهش تازه ای در ایران به بررسی این مسئله پرداخته تا روشن کند آیا کیفیت زندگی والدین نقشی در بروز پوسیدگی های دندانی فرزندان دارد یا خیر.
به گزارش نقشه به نقل از ایسنا، پوسیدگی دندان کودکان، یکی از اشکالات مزمن و دردسرساز دوران کودکی است که علیرغم پیشرفت های چشم گیر علم دندانپزشکی، همچنان گریبان گیر خیلی از خانواده هاست. این بیماری که بیشتر در کودکان خردسال بخصوص پسران سه تا چهار ساله دیده می شود، در ابتدا با لکه های سفید روی دندان ها آغاز و در صورت بی توجهی به تخریب شدید دندان های شیری می انجامد. دستاوردهای آن تنها به درد یا ظاهر دندان محدود نمی گردد، بلکه می تواند سلامت جسمی و روانی کودک را نیز تحت تأثیر قرار دهد. در مواردی، کودکان برای درمان احتیاج به بیهوشی پیدا می کنند، در حالیکه با رجوع زودهنگام به دندانپزشک میتوان از درمان های ساده تری مانند فلورایدتراپی بهره برد.
مطالعات نشان داده اند که عوامل گوناگونی همچون رژیم غذایی، وضعیت اقتصادی و تحصیلات والدین در بروز پوسیدگی های زودرس دندانی نقش دارند. بطور دقیق تر، ارتباط میان مادر و کودک در انتقال باکتری های دهانی همچون استرپتوکوک موتانس، یکی از فاکتورهای مهم شناخته شده است. کودک معمولا اولین بار این باکتری را از مادر دریافت می کند؛ از راه بوسیدن یا استفاده مشترک از قاشق و لیوان. همینطور کمبود ویتامین D در دوران حاملگی و وضعیت تغذیه نوزاد نیز از عوامل خطرزا برای بروز این نوع پوسیدگی ها هستند. به همین دلیل، شناخت دقیق تر تأثیر عوامل خانوادگی و اجتماعی بر سلامت دهان کودکان برای طراحی برنامه های پیشگیرانه اهمیت بالایی دارد.
سمیه حکمت فر از گروه دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، بهمراه دو همکار خود از همین دانشگاه و همکاری یک دندانپزشک عمومی از تهران، در همین جهت پژوهشی را جهت بررسی رابطه میان کیفیت زندگی والدین و میزان پوسیدگی دندانی کودکان انجام داده اند.
این مطالعه بر روی ۵۵۲ کودک ۱۲ تا ۷۱ ماهه در شهر اردبیل انجام شد. نمونه ها از میان رجوع کنندگان به کلینیک دندانپزشکی دانشگاه انتخاب شدند. کودکان از نظر شاخص پوسیدگی دندانی (dmft) معاینه شدند و والدین نیز پرسشنامه استاندارد سازمان جهانی بهداشت را برای ارزیابی کیفیت زندگی تکمیل کردند. علاوه بر آن، اطلاعاتی در رابطه با سن، تحصیلات و وضعیت اجتماعی والدین جمع آوری شد. درنهایت داده ها با بهره گیری از روش های آماری مختلف مورد بررسی قرار گرفتند تا رابطه احتمالی بین متغیرها مشخص شود.
نتایج این بررسی ها نشان دادند که میانگین نمره کیفیت زندگی والدین حدود ۶۶ بود، اما ارتباط معناداری میان کیفیت زندگی آنان و میزان پوسیدگی دندانی کودکان مشاهده نشد. این یافته بدین معناست که صرفا بهتر بودن وضعیت اقتصادی یا اجتماعی والدین الزاماً مانع بروز پوسیدگی در دندان های کودک نمی گردد. در مقابل، عواملی چون بالا رفتن سن کودک و میزان تحصیلات پدر، رابطه قابل توجهی با شاخص پوسیدگی نشان دادند.
در بخش تحلیل نهائی پژوهش، محققان نتیجه گرفتند که متغیرهایی مانند محل زندگی، سلامت جسمی و اجتماعی والدین تأثیر مستقیمی بر پوسیدگی زودرس دندانی ندارند. با این وجود، افزایش آگاهی والدین، رجوع زودهنگام به دندانپزشک و رعایت عادات صحیح بهداشت دهان همچنان از مهم ترین عوامل پیشگیری به شمار می روند.
طبق بررسی های تکمیلی این مطالعه که نتایج آن در «مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل» انتشار یافته اند، میانگین شاخص پوسیدگی در کودکان اردبیلی نسبت به حدود هشت سال قبل کم شده است و این مساله احیانا به سبب افزایش آگاهی خانواده ها و دسترسی بهتر به خدمات دندانپزشکی است. با این وجود، مقایسه آمار ایران با کشورهای توسعه یافته ای چون کانادا و چین نشان میدهد که میزان پوسیدگی در کودکان ایرانی هنوز بالاتر است. این مساله نشان میدهد که آموزش عمومی و تغییر رفتارهای بهداشتی در سطح خانواده باید تقویت شود.
پژوهشگران تاکید می کنند که بااینکه در این مطالعه رابطه مستقیمی میان کیفیت زندگی والدین و پوسیدگی دندانی کودکان دیده نشد، اما عواملی نظیر تحصیلات والدین، میزان اشتغال و توجه به رفتارهای روزمره کودک، به صورت غیرمستقیم نقش قابل توجهی دارند. بعنوان نمونه، تحصیلات بالاتر می تواند سبب افزایش درآمد خانواده و بهبود شرایط زندگی شود، اما با این حال امکان دارد با افزایش مشغله کاری و کاهش نظارت والدین بر بهداشت دهان کودک همراه باشد.
در پایان، محققان پیشنهاد کردند که تحقیقات آینده با روش های کیفی تر، مانند مصاحبه با والدین، صورت گیرد تا ابعاد ذهنی کیفیت زندگی نیز بررسی شود. آنها همینطور سفارش کردند که آموزش های بهداشتی دندان از دوران حاملگی و اوایل کودکی جدی تر گرفته شود تا از مشکلات بعدی جلوگیری گردد.
خلاصه اینکه به گزارش نقشه به نقل از ایسنا، پوسیدگی دندان کودکان، یکی از اشکالات مزمن و دردسرساز دوران کودکی است که باوجود پیشرفت های قابل توجه علم دندانپزشکی، بازهم گریبان گیر بسیاری از خانواده هاست. این بیماری که بیشتر در خردسالان خردسال به خصوص پسران سه تا چهار ساله دیده می شود، در ابتدا با لکه های سفید روی دندان ها شروع و در صورت بی توجهی به تخریب شدید دندان های شیری می انجامد. در مواردی، خردسالان برای درمان احتیاج به بیهوشی پیدا می کنند، در حالی که با رجوع سریع به دندانپزشک میتوان از درمان های ساده تری مانند فلورایدتراپی بهره برد.
منبع: gomap.ir
این مطلب Go Map را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در نقشه
نظرات بینندگان نقشه در مورد این مطلب